Sinds een paar maanden werkt er bij ons een stagiaire van de islamitische universiteit. Dat was en is soms even wennen voor bewoners en personeel.

Op een mooie morgen lopen we samen naar onze Kringloop. Een plaats waar bewoners van onze instelling en buurtbewoners van de wijk samen komen. Een mooie ontmoetingsplaats met een grote tafel waar wordt bijgepraat en veel koffie wordt geschonken.

We worden hartelijk welkom geheten door Lucie. Zij begeleidt en leidt de Kringloop in goede banen. Er zitten een aantal mensen aan tafel. En er is iemand druk dozen aan het uitpakken.

‘Heb je nog nieuwe cd’s?’, ‘Waar zijn de tijdschriften?’….de vragen buitelen over elkaar heen.

We gaan even rustig aan tafel zitten.

‘Wie ben jij nou?’, vraagt iemand aan Saritha. Ze stelt zich voor. ‘Wat kom je doen?’ En ze vertelt dat ze stage loopt bij de dienst geestelijke verzorging. Ik word vragend aangekeken. ‘Bij jou?’ ‘Ja’, zeg ik, ‘bij ons’….het is even stil.

‘Geloof je dan in God?’, zegt iemand. ‘Ja, ik geloof in Allah’, zegt Saritha. ‘Is dat ook God?’ ‘Ja, dat is ook God.’ Weer een vragende blik naar mij. Ik stel de vraag terug: ‘Wie is God voor jou?’

‘God is Liefde’, ‘God zorgt voor ons’, ‘God is Jezus en kwam met Kerst naar ons toe…’ en zo volgen er nog wat antwoorden. Ik vraag aan Saritha wie Allah is voor haar. Zij zegt: ‘Allah is ook Liefde en zorgt voor ons’. Een mooi gesprek ontstaat over God en Allah.

Aan het eind, als de koffie op is, zegt een mevrouw: ‘Nou dat is dan mooi, dan geloven we allemaal in het zelfde. ’

Aan het eind, als de koffie op is, zegt een mevrouw: ‘Nou dat is dan mooi, dan geloven we allemaal in het zelfde. ’

‘En ik vind jou ook lief’, zegt ze tegen Saritha.

Een ander vraagt haar: ‘Wil je ook een keer bij mijn kamer komen kijken? En steek je dan ook een lichtje voor me aan?’

Mooi hoe er een gesprek ontstaat over God, Allah en dat de overeenkomsten zo al pratend groter worden dan de verschillen. Dat de Liefde centraal komt te staan en dat die vele vormen heeft. Er is soms niet zoveel nodig om verschillen te overbruggen. Het heeft veel te maken met luisteren en er zijn voor elkaar vanuit die Liefde. En dat mogen we als geestelijk verzorgers doen.

Als we zo verder lopen en we samen zo praten over geestelijk verzorger zijn, dan concluderen we dat het mooi is dat we met mensen mee mogen zoeken, zonder te strijden over verschillen, maar er durven zijn ieder vanuit zijn eigen geloof, zingeving en leven.

Delen, er zijn en mensen laten voelen dat ze er mogen zijn en dat wij er voor ze zijn en dit ieder op zijn eigen manier.

Mooi vak en mooi, dat we vanuit onze visie in deze instelling open staan voor verschillende levensbeschouwingen en van elkaar willen leren en met elkaar zoeken en zorgen.

Door Caroline Bezemer

Caroline Bezemer is geestelijk verzorger bij Abrona in Huis ter Heide en gespreksleider moreel beraad.